در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن، که شاهد جایگزینی پاریس با نیویورک به عنوان پایتخت هنر جهان بود، حرکت قابل توجهی از هنرمندان ماهر اروپایی، طراحان و صنعتگران سابق باهاوس از اروپا به آمریکا وجود داشت.
علاوه بر این، در سال 1943، شورای صنایع دستی آمریکا برای حمایت از مهارت ها و رفاه صنعتگران تأسیس شد در زمان معین، ACC نشریه خود را تأسیس کرد – مجله “American Craft” – و موزه هنر و طراحی (که در آن زمان موزه صنایع دستی چوبی معاصر نامیده می شد) را توسعه داد.
مراکز دیگری از نوآوری و تعالی پدیدار شدند، از جمله کالج کوه سیاه در کارولینای شمالی، کالج هنر و طراحی اوتیس در لس آنجلس، کالج هنر و صنایع دستی کالیفرنیا، موزه هنر تولدو، مدرسه صنایع دستی کوهستان کاه، مدرسه صنایع دستی پنلند و مدرسه شیشه ای پیلچاک.
در سال 1993 که به عنوان “سال صنایع دستی آمریکایی” نامگذاری شد، آثاری از 70 صنعتگر به کاخ سفید هدیه داده شد تا مجموعه صنایع دستی آمریکایی کاخ سفید را افتتاح کند.
علیرغم تجدید حیات عمومی در دنیای صنایع دستی و هنرهای تزئینی – به ویژه سرامیک، دمیدن شیشه، مبلمان و طراحی مد – تنوع بسیار زیاد رشته های صنایع دستی شمال، ایجاد استانداردهای مشترک آموزش و تولید را غیرممکن کرده است.
بنابراین، ناگزیر، صنعتگر بیشتر شبیه یک هنرمند و کمتر شبیه یک صنعتگر عمل می کند با این حال، جامعه همچنان به انکار برابری صنعتگران با هنرمندان خوب ادامه می دهد.
درست است، بسیاری از فعالیت‌های صنایع دستی (تولید اقلام کاربردی زیبا) را می‌توان به وضوح از هنرهای زیبا (تولید اقلام زیبا به خاطر زیبایی) متمایز کرد، اما تعداد زیادی از صنعتگرانی که تکه‌های تکی خلق می‌کنند به درستی خود را هنرمند می‌دانند.
به عنوان مثال، به نظر نمی رسد دلیل منطقی برای طبقه بندی یک قطعه سفالی منحصر به فرد، یا شیشه رنگی، یا منبت کاری، یا پارچه (مثلاً ملیله)، به عنوان یک “محصول صنایع دستی چوبی سنتی” و نه “اثر هنری” وجود داشته باشد.
در واقع، در مقایسه با بسیاری از هنرمندان مفهومی مدرن و دیگر صاحب نظران هنر معاصر، سرامیک کاران، صنعتگران چوب تراش و شیشه های رنگی بی نهایت «هنرمندتر» هستند.
کارگران صنایع دستی ایرلندی توسط شورای صنایع دستی ایرلند نمایندگی می شوند که موقعیت آن بازتابی کوچک از وضعیت ثانویه صنایع دستی است.
برخلاف «هنرها» که از حمایت مالی سخاوتمندانه وزارت هنر برخوردار هستند، شورای صنایع دستی صرفاً یک شرکت محدود است که توسط وزارت شرکت تأمین مالی می شود نهادهای محلی شامل گروه‌هایی مانند مرکز هنرهای سفالی کینزال و انجمن صنایع دستی طلاکوب و طراحی وست کورک می‌شوند.
- منابع:
- تبلیغات:
