اگر فرزندتان در تنظیم عاطفی یا تمرکز/تمرکز مشکل دارد، سعی کنید او را تشویق کنید که تاب بخورد.
تاب خوردن می تواند راه حل خوبی برای اضطراب، پرخاشگری یا عدم تمرکز و تمرکز کوتاه باشد و آسان، سرگرم کننده و بدون عوارض است.
یکپارچگی حسی ورودی حسی ماده خام برای رشد و یادگیری مغز است.
تاب ریلکسی نوزاد به یکپارچگی حسی کمک می کند که پایه ای حیاتی برای یادگیری و رفتار پیچیده تر بعدی فراهم می کند.
این فرآیند سازماندهی و تفسیر اطلاعات از تجربیات حسی توسط مغز است.
تجربیات حسی شامل لمس، حرکت، آگاهی بدن، بینایی، صدا و کشش گرانش است.
سیستم های حسی که بیشتر تحت تاثیر نوسان قرار می گیرند، سیستم دهلیزی، ادراک بصری و حس عمقی هستند.
تأثیر این سیستم‌ها نقش عمده‌ای در نقاط عطف رشد پردازش حسی و مهارت‌های حرکتی درشت برای کودکان دارد.
مطالعات زیادی در مورد اینکه چگونه یکپارچگی حسی حتی به رشد گفتار و زبان کمک می کند و اینکه چگونه تاب خوردن به این امر کمک می کند، انجام شده است.
تعادل: سیستم دهلیزی در گوش داخلی ما قرار دارد و به ما کمک می کند بدانیم آیا در حال حرکت هستیم و به کدام سمت می رویم.
این به ما احساس جهت گیری فضایی می دهد و سیستم حسی است که سهم اصلی را در مورد حرکت و احساس تعادل ارائه می دهد.
هنگامی که ما در حال چرخش هستیم، مایع موجود در گوش داخلی دائماً به جلو و عقب می چرخد.
هنگام تاب خوردن، ما نه تنها به جلو و عقب حرکت می کنیم، بلکه به عقب و جلو نیز متمایل می شویم، و بالا و پایین می رویم، به علاوه دائماً در حال تغییر سرعت نیز هستیم.
درک بصری: توسعه تغییر عمق تمرکز از 6 ماهگی شروع شده است و اساساً در سال دوم کودک تکمیل می شود.
تاب خوردن یک راه عالی برای کمک به رشد و تمرین این توانایی است زیرا کودک در حال حرکت به جلو و عقب است که به طور مداوم عمق تمرکز را هنگام نگاه کردن به شما یا محیط اطراف تغییر می دهد.
