مدل ریاضی را روی لانه زنبوری کندو اعمال می کنیم.
موم ترشح شده توسط زنبورها ویژگی‌های مکانیکی ضعیفی دارد، اما زمانی که برای ساخت لانه زنبوری مدل‌سازی می‌شود، به لطف ساختار آلوئولی و لایه محافظ بره موم که سلول‌ها، وزن ذخایر، نوزاد و اقداماتی که توسط عوامل خارجی منتقل می شود.
برای درک اینکه ساختار آلوئولی کندوی عسل شیراز چگونه می‌تواند وزن کلی لانه زنبوری را تحمل کند، باید نحوه توزیع آن بر روی سلول‌های جداگانه را تجزیه و تحلیل کنیم (نمودار را ببینید).
مجموع وزن شانه مجموعه وزن های هر تک سلولی پر از عسل است که از ضرب حجم سلول در وزن مخصوص عسل به دست می آید.
وزن یک سلول در مرکز ثقل آن اعمال می شود و به سمت پایین هدایت می شود، جایی که با یک گره مشترک با سه دیواره از دو سلول مجاور برخورد می کند.
وزن در امتداد دیواره های سلول به دو جزء تقسیم می شود که متقارن بودن، برابر هستند.
واکنش‌های «r/2» که در گره برای تعادل ایجاد می‌شوند، مولفه‌های برابر و مخالف وزن هستند.
این واکنش‌ها که در امتداد دیواره‌ها عمل می‌کنند با گره دیگری برخورد می‌کنند و به واکنش دیگری که از گره سلول همسایه می‌آید اضافه می‌شوند، مجموع «R» آنها در امتداد دیواره‌های عمودی سلول‌ها به سمت بالا هدایت می‌شوند.
آنها برابر و مخالف نصف مجموع وزن دو سلول عسلی مجاور هستند.
هر چه به نقطه اتصال نگهدارنده لانه زنبوری نزدیکتر می شویم، کشش در لانه زنبوری بیشتر می شود و مقاومت آن با طول آن و با محدودیت های انتهایی آن نسبت معکوس دارد.
بیایید مثالی بزنیم وقتی می گوییم وزن لانه زنبوری 5 کیلوگرم است، فقط می گوییم که 5 کیلوگرم مجموع همه این نیروها است.
وقتی زنبورها نتوانند دمای داخلی لانه را کمتر از دمای پلاستیسیته موم حفظ کنند، سلول‌های قسمت بالایی شانه‌ها کشیده می‌شوند.
این پدیده در شانه هایی که به سرعت ساخته شده اند و قبل از استفاده برای بچه دار شدن با عسل پر شده اند، برجسته است.
شانه‌هایی که بچه‌ها را در خود جای داده‌اند، کمتر کشیده می‌شوند، زیرا دیواره‌های آنها توسط پیله‌های بچه تقویت می‌شود.
